De weg omhoog is ingezet. De leuke jongen uit de trein is weer op de been. Joepie en jeuh!!
Door mijn bedrijf op ‘out of office’ te zetten, kan ik de achterstand langzaam wegwerken. Ik ben nog niet ‘bij’ – what was I thinking toen ik zo veel opdrachten aannam – maar er is meer licht en lucht. Over één interview maak ik me serieus zorgen, omdat het zo lang geleden is dat ik van mijn aantekeningen nog maar moeilijk chocolade kan maken. Verder komt alles goed.

Genieten van: is vooral nagenieten van. Vanwege werk vierde ik maar één dag carnaval. De zondag. Het was een topdag. Ik begon vroeg en eindigde laat. Ik was omgeven door de leukste, gekste, mafste mensen in een perfecte, feestelijke sfeer. Het bier uit plastic bekertjes smaakte beter dan dat het in andere omstandigheden zou hebben gesmaakt. De herremeniekes klonken als een zonnetje. Ik heb genoten. No way dat ik nog eens pieperdienst ga hebben tijdens de carnaval. Sorry collega’s.

Blij met: de vooruitgang in het lijf van de leuke jongen uit de trein. Hij moest het afscheidsfeest van onze stamkroeg missen en daar baalde hij enorm van. Gelukkig was hij op tijd hersteld om zich twee dagen op carnaval te storten. Of dat voor zijn rug helemaal verstandig was, is een tweede. Maar hij heeft genoten. En man wat gunde ik hem dat.
Sowieso blij met de leuke jongen uit de trein. Hij sleepte me gisteren mee naar Kerkrade om een nieuw badpak/zwempak te gaan kopen. Roep al weken dat ik een nieuw exemplaar nodig heb, maar ook wat voor grote hekel ik heb aan het passen ervan. Zonder leuke jongen uit de trein zou ik binnenkort niet meer kunnen gaan zwemmen.

Balen van: mijn linkervoet. De diagnose ‘opnieuw hielspoor’ is alweer twee jaar oud. Ik draag iedere dag braaf mijn steunzolen. Loop meestal op stevig schoeisel. Slaap ’s nachts regelmatig met een speciale sok. Sta af en toe te rekken op de trap, of loop een stukje op mijn hielen, wat volgens de fysio goed zou zijn. Het helpt allemaal voor geen meter. Het enige smetje op mijn ene carnavalsdag was dat ik op een gegeven moment echt naar huis moest omdat ik begon te strompelen. Wat dus niet vanwege de alcohol was.

Sporten: gaat deze week niet vanwege pieperdienst. Maar verder ben ik bijzonder trots op mezelf. In de weken dat ik geen dienst heb, ga ik 1 x zwemmen en 1 x fitnessen. Bij mooi weer maak ik tussen de middag een wandelingetje. En in plaats van de kortste weg van en naar de supermarkt, neem ik vaak een flinke omweg. Mijn conditie is bijzonder goed, al zeg ik het zelf. Het resultaat in kledingmaat en gewicht is nul komma nul, maar dat is niet raar. Een feestje hier en een borreltje daar gecombineerd met onregelmatig en vaak pas erg laat eten. Maar hee, moet je nagaan hoe erg ik eraan toe zou zijn als ik niet zou sporten.

Eten: wat had ik een geluk dat de leuke jongen uit de trein vorige week een gigantische pan zoervleis maakte. Lek vinger lek doum!

Beren op de weg: iets met schuifpuien en dakramen en vakmannen die afspraken na moeten komen en wij die knopen moeten doorhakken en alles daar omheen.
Het vinden van een televisiekastje. Na de verhuizing hebben we een tijdje gezocht en het weer opgegeven. Maar hoe fijn zou het zijn als het huidige kastje naar de gang kan verhuizen waardoor eindelijk een aantal spullen een soort van definitieve plek krijgen.

Leuke dingen om naar uit te kijken: ik val in herhaling, want ik zei het ook al in deel 10, maar samen met de leuke jongen uit de trein naar Vancouver en Brussel (Hooverphonic, Manic Street Preachers) daar kijk ik het meeste naar uit.
Verder verheug ik me enorm op het zien van vrienden die ik al véél te lang niet heb gezien. Sommige mensen die me dierbaar zijn, heb ik al meer dan een jaar niet geknuffeld. De eerste dates zijn gepland.