Wat hou ik er toch van als mensen zeggen wat ze dwars zit. Rechtstreeks. Tegen de persoon waar het om gaat. Dus niet tegen iemand anders. Maar dat is blijkbaar te veel gevraagd.
Ja, nee, misschien, bij buien
Mens, erger je niet
Wat hou ik er toch van als mensen zeggen wat ze dwars zit. Rechtstreeks. Tegen de persoon waar het om gaat. Dus niet tegen iemand anders. Maar dat is blijkbaar te veel gevraagd.
Ja, nee, misschien, bij buien 
Couldn’t agree more. 🙂
Hmm, laat dat nou iets zijn waar ik ook altijd erg veel moeite mee heb…
Zit in de familie denk ik, zo vroeg als ik me kan herinneren werden misnoegde gevoelens en afkeurende woorden altijd naar derden geuit, die het vervolgens ook weer doorvertelden, totdat de verkeerde persoon het opving, die het dan maar zei tegen degene waar het daadwerkelijk om te doen was.
Resultaat; een vreselijk bemoeizuchtige familie (omdat, als er iets was, iedereen behalve de betreffende persoon er binnen de kortste keren van op de hoogte was, en iedereen er wel iets over te zeggen had.) en een hoop kwade gevoelens over en weer.
Erg vermoeiend inderdaad, om over respectloos nog maar niet te spreken (Alvast een goeie voor mijn nieuwjaarsvoornemens…)
Trouwens, om alvast een goeie start te maken, deed jij niet zo’n beetje hetzelfde met je blog? 😉
(Sorry, de vijand bedoelt het zo slecht echt nog niet hoor :P)
@Vijand
Tot mijn grote schaamte moet ik toegeven dat je helemaal gelijk hebt. Ik doe op deze plek precies hetzelfde. Tegen sommige personen heb ik wel geprobeerd om direct te zijn, voordat ik ze een plekje op mijn blog gaf, maar die personen bleken stokdoof.
Lijkt me trouwens heel vermoeiend zoals dat in jouw familie gaat. Jij kan het beter!