Grappig, hoe mensen je bekijken als je achter de kassa zit, of soep inschenkt, of in je apenpakkie de vuile vaat op komt halen. Misschien verbeeld ik het me, maar ik heb sterk de indruk dat mensen anders tegen me doen als ik in mijn eigenste outfit door de UU loop. Me meer als gelijke zien.
Ook grappig. Komt er een meisje dat ik nog ken uit mijn middelbare schooltijd ineens haar broodjes bij me afrekenen. "Jij ging toen toch naar Tilburg?" "Jij bleef toch in Maastricht?"
En wat nog veel grappiger is. Ik en mijn klagende, humeurige zelf, zijn onder werktijd nergens te bekennen. Pijn aan mijn kaken van het "Goedemiddag. Dat is dan zo veel euro alstublieft. Eet smakelijk."
Ja, nee, misschien, bij buien 
Hmm… Als mensen ergens werken heb ik altijd het idee dat ik ze lastig val. Het ergste vind ik schoonmakers. Zo van hier is mijn troep. Opruimen.
En ook soms dat ik denk dat mensen die achter de kassa zitten soms niet beter kunnen. Dan voel ik me ook een beetje raar.
Je wordt inderdaad anders bekeken in zo’n situatie, ik heb ook een tijdje achter de kassa gezeten, door alle blikken zoals die van Mr. President (thanks hon :P) ging ik me uiteindelijk inderdaad knap waardeloos voelen. Terwijl ik het nu eerlijk gezegd zelf ook wel eens doe. (En bij sommige mensen is het overduidelijk dat ze niks anders kunnen, maar toch lijken ze daar heel tevreden mee, eigenlijk ben ik daar een beetje jaloers op soms…)
Ondertussen moet je je denk ik maar gewoon bedenken dat jij studeert, en straks veel beter af bent dan de stratenmakers en tiepmiepen die nu vinden dat ze beter zijn dan jij. En zolang die glimlach van je oprecht is (Of in elk geval een oprechte poging tot :P) is er toch niks aan de hand?
En als iemand echt te ver gaan spuug je gewoon op het broodje dat ie besteld heeft. Als je te dom bent om te snappen dat je de mensen die je eten klaarmaken niet kwaad moet maken dan verdien je het ook 😉
Ik ben echt wel jaloers op mijn collega’s die tevreden zijn met hun werk. Ze vinden het leuk en hebben helemaal geen behoefte om iets anders te gaan doen. En dat ze soms worden afgesnauwd door klanten die hen als minderwaardig beschouwen gaat ze het ene oor in en het andere weer uit. Daar heb ik best bewondering voor.