Geen idee wat ik fout gedaan heb. Of ik wel iets fout gedaan heb. Misschien verbeeld ik het me maar dat mijn huisgenoten mij regelmatig in de negeerstand hebben staan. Misshien is het toeval dat ze wel eens samen eten of film kijken juist op de avonden dat ik er niet ben. Misschien hebben twee van mijn drie ‘housies’ mijn mailtje waarin ik voorstel om eens wat met zijn vieren te gaan doen niet gekregen en geven ze daarom geen antwoord. Wat het ook is, het werkt op mijn humeur. Ik krijg er zin van om mensen te slaan.

Zo had ik de jongen die vanmorgen om acht uur (!!!) op skeelers over het drukste fietspad van Utrecht reed best een knal willen verkopen. De studenten die elkaar in de fietsenstalling van de UU stommeverhalen stonden te vertellen die ik wel moest horen omdat ze zo hardpraatten en omdat ik mijn fiets niet van het slot kreeg had ik graag met hun blonde hoofdjes tegen elkaar laten botsen. En dan die vrouwen die van de Margriet Winter Fair afkomen. Behangen met duffe tassen vol hebbedingetjes sjokken ze nu al dagen breed en sloom de stad in nadat ze zichzelf een dagje hebben laten "verwennen" in de Jaarbeurs. Zij vragen echt om een pak slaag. En wie ben ik om die uitnodiging af te slaan? 

Maar dus mijn huisgenoten. Ik denk dat ze me niet zo aardig vinden. Daar baal ik van.