Wie mij nog kent van de middelbare school gaat er heel hard om lachen. Wie mij nog langer kent, komt helemaal niet meer bij. Ik ga een cursus Duits volgen. Ja, jullie lezen het goed: DUITS.

Dat zit zo. Talencursussen kosten in Brussel nagenoeg niets. Tussen de 60 en 120 euro voor een half jaar en daar heb je dan 3 uur in de week les voor. Die ontdekking deed ik rijkelijk laat. Zodoende waren Spaans (1e keus) en Italiaans (2e keus) al vol. Arabisch leek me niet te doen (lees: te veel huiswerk). Frans ga ik binnenkort gratis volgen op de ambassade. En voor Engels heb ik al eens ooit een ‘proficiency degree’ gehaald, al was het met de hakken over de sloot en zou je het ook zeker niet zeggen als je me hoort praten. Soit. Bleef over… Duits.

Wat haatte ik die taal op de middelbare school. Ik vond het zo onvriendelijk klinken. En het zag er ook niet uit. Al die lelijke hoofdletters. Die onoverzichtelijke puntjes. Iedereen om mij heen kon die rijtjes met bijwoorden (of wat zijn het?) opdreunen en met de hulp daarvan de bijbehorende naamvallen achter woorden plakken. Ik kreeg het mijn hoofd niet in. Hoe hoger de klas waar ik in terecht kwam, hoe lager mijn cijfers.

Het samenstellen van mijn vakkenpakket was een hele puzzel, maar 1 ding wist ik zeker: Duits zou ik zo snel mogelijk laten vallen. Tot grote spijt van mijn vloeibaar Duits sprekende gezinsleden. Om maar te zwijgen over het Duitse deel van mijn familie. Mijn nichtjes hadden gelukkig voor mij een stuk minder moeite met Nederlands leren, dan ik met Duits.   

En nu ga ik mij dus geheel vrijwillig op die rijtjes storten. Op die lelijke hoofdletters en op die puntjes. Dankzij een Duits vriendinnetje van een vriend kwam ik er laatst achter dat ik ondanks mijn vroegere afkeer van het Duits er toch een aardig woordje in kon babbelen. Dat gaf deze burger moed. En het enthousiasme van mijn eveneens Duits lerende huisgenoten maakt me vrolijk. Dus ik waag het erop.

Het zou toch mooi zijn als ik over een half jaar behalve met een pak werk- en levenservaring en een interessant netwerk ook nog gezegend ben met het kunnen kleppen en schrijven in vier talen 🙂

Es geht ihr/euch/ihnen gut!