Geen zorgen, ik ben nog steeds helemaal blij in Brussel. Moet alleen even kwijt dat ik voor het eerst gebruik heb gemaakt van dat stomme tot woord van het jaar gekozen ‘ontvrienden’. Ik heb het toegepast op iemand die ik leerde kennen in een ver en vrijgezel verleden. Hij verklaarde mij toen de liefde en doet dat met grote regelmaat nog steeds.

Toen ik vrijgezel was, maakte hij al geen kans. Sinds een kleine twee (!) jaar, kan hij het helemaal op zijn buik schrijven. Ik ben naar hem toe meer dan duidelijk over de leuke jongen uit de trein. Ondertussen ben ik wel zo goed (zo stom dus eigenlijk) dat ik hem ben blijven helpen met het leren van de Nederlandse taal en het invullen van allerlei formulieren. Bovendien vertaalde ik de laatste tijd bijna elke week een sollicitatiebrief voor hem. Waarbij ik wel zo eerlijk (of zo bot) was om hem er telkens op te wijzen dat hij bij een gesprek onherroepelijk door de mand zou vallen, omdat zijn kennis van het Nederlands en het Engels veel te laag is voor een baan op niveau.

Dus. Kom ik net op facebook. Spreekt ie me aan. Dat hij me kinderachtig vindt omdat ik hem er telkens op wijs dat ik een vriend heb. "Alleen middelbareschoolmeisjes doen zoiets".

Grappig bedoeld of niet. Dat was de welkbekende druppel. De beste jongen is uit facebook en msn verwijderd. Mailtjes worden vanaf nu vakkundig genegeerd. Jammer dat het zo moet gaan; ik had ooit bedacht dat we best vriendjes konden zijn.