Wat leuk was voor een half uurtje op de heen- en een halfuurtje op de terugweg (al was het maar vanwege de leuke jongen), zijn nu telkens traag voorbij schuivende, vermoeiende, ergernis opwekkende uren.

Steevast twintig minuten wachten op dat weliswaar prachtige, maar ook winderige station in Luik. Het boemeltje waarin het steeds te koud is, waarin de vuilnisbakken uitpuilen, waarin de drugsrunners zich verzamelen. Gevolgd door de intercity waarin gestookt wordt alsof nog niemand ooit van klimaatverandering heeft gehoord.Die smerige gang tussen Brussel Centraal en de metro waar het merendeel van de zwervers zich ’s nachts verzamelt. De stank van urine. De plasjes uitgetuft of uitgehoest speeksel waar je omheen moet stappen. En dan net de metro voor je neus zien wegrijden.

Ik ben er klaar mee. Ik heb het helemaal gehad. Sinds ik er weg ben, roep ik dat ik er niet terug wil. Er zijn vele steden waar ik liever zou wonen. Maar dat op en neer reizen, ik trek dat niet meer. Na het einde van mijn stage, verhuis ik terug naar Maastricht.

Ik had er weer een heerlijk weekend. Dronk de traditionele kop (vervangen door een glas, maar toch) warme chocomel met mijn lieve vriendin B in ons stamcafé. Dook de stad en de kleedhokjes in met mijn lieve mama. Kroop er tegen de leuke jongen uit de trein aan in een vers opgemaakt bed.

Brussel is fantastisch. Ik voel me hier helemaal op mijn plek. Houd van de geur van versgebakken brood als ik naar de metro loop. Ben dol op de zelfgemaakte soepjes van café De Walvis. Krijg een grote grijns op mijn gezicht van de bedrijvigheid op de Oude Graanmarkt. En waar vind ik, voor de prijs die ik nu betaal, een appartement met zo’n grote woonkamer en zulke fijne huisgenoten?

Toch leg ik me er alvast bij neer dat ik hier niet blijf. Ik ruil deze bruisende stad voor minder reistijd en meer burgerlijkheid. Familie, vrienden en mijn lief in de buurt is ook wat waard. Hoe zielig ben ik geworden? Of heet dat volwassenheid? ’t Is simpelweg een kwestie van eindelijk eens beslissen met mijn verstand in plaats van mijn gevoel. Amai.