Papa.

Zou het gekund hebben nu, een gesprek van volwassene tot volwassene?
Zou ik het gekund hebben, me geen klein meisje meer voelen in een discussie?
Zou hij het gekund hebben, zich door mij van iets laten overtuigen als ik sterke argumenten zou hebben?

"Is er een moment waarop je hem niet mist?", vroeg de leuke jongen uit de trein laatst. We luisterden samen naar 'papamuziek'. Ik huilde. Het is zo fijn dat dat kan, huilen op de schouder van mijn lief.

Ja, er zijn momenten waarop ik hem niet mis. Namelijk de momenten dat ik niet aan hem denk. Maar er is geen dag dat ik niet aan hem denk.