Regelmaat is ver te zoeken. In alles. Dus ook in deze rubriek.

Genieten van: de luxe die bij het ondernemerschap hoort. De afgelopen weken had ik zo’n 30 uur in de week aan schrijfwerk, in plaats van de 40+ uren waarmee ik 2017 heb afgesloten. Dat betekent dat ik af en toe uitgebreid koffie kan drinken met mijn mede-flexplekhuurders, dat ik midden op de dag boodschappen kan doen, dat ik door de week tijd heb om te gaan sporten.
Er komt een drukke periode aan na de carnaval. Een aantal klanten heeft nieuwsbrieven, personeelsbladen en nieuwe websites aangekondigd die allemaal rond 1 maart af moeten zijn. Nu nog even profiteren!

Blij met: de super stoere, vette, gave, spontane actie van de leuke jongen uit de trein vorige week. Ineens waren we bij de AB in Brussel en zagen we de Stereophonics. De dag erna slenterden we door onze favoriete stad en kochten allebei een paar schoenen. Ons hotel was fijn, zij het aan de kitscherige kant.

Balen van: ons uitstelgedrag. Bulldozers, dat zijn en blijven we. Sommige belangrijke zaken zijn in het afgelopen jaar gelukkig geregeld. Zo kwam er na heel lang wikken, wegen, dubben en twijfelen eindelijk een auto. En zo ben ik sinds 1 januari in het trotse bezit van een bedrijfsaansprakelijkheidsverzekering.
Andere verzekeringszaken, waarvoor ik al maanden geleden naar een heuse adviseur ging, liggen nog te versloffen. Net als dat voornemen om een deel van mijn geld te beleggen, aangezien een spaarrekening geen bal oplevert en een arbeidsongeschiktheidsverzekering te duur is. En het allerbelangrijkste: de beslissing over kinderen. Ik vind niet dat ik daar nog heel lang over na kan denken en mijn lijf waarschijnlijk ook niet. Ik word dit jaar 38. Toch nemen we geen besluit. Soms huil ik van frustratie.

Aan het lezen in: Gala. Boekenweekgeschenk van Ronald Giphart uit 2003. Een jonge actrice heeft een ‘see ya when I see ya’- relatie met de grappige Fräser en een onstuimige, geheime relatie met haar woest aantrekkelijke agent Panc. Als Pancs vrouw op kantoor komt vertellen dat Panc ongeneeslijk ziek is, begint de verwarring. Op het Gala uit de titel loopt alles uit de hand. Dit boekje heb ik vanavond uit. Misschien dat ik morgen voor de tweede keer ga proberen om In de ban van de roos tot me te nemen. De vorige keer kwam ik niet door de uitvoerige, ingewikkelde beschrijvingen heen waarmee het boek begint. 

Aan het kijken naar: niets. Althans, niet consequent. De eerste afleveringen van Wie is de mol? gezien. Toen een zaterdag gemist en daar strandde het schip. Bij Over mijn lijk was het andersom. De eerste afleveringen gemist en ook niet teruggekeken. Maar het daarna wel tot het einde gevolgd. Ik wacht met smart op het volgende seizoen van The Bridge.

Aan het luisteren naar: Ozark Henry, Nathalie Merchant, The Cranberries. Muziek die perfect bij grijze dagen past. Staat de radio aan dan is dat Studio Brussel of NPO2. Ik vind de middagshow van Ruud de Wild één van de meest agressieopwekkende radioprogramma’s ooit, daar kan ik echt niet naar luisteren. In mijn haast het programma weg te klikken als ik in de auto zit, kom ik soms op hele andere zenders terecht. Zo luisterde ik vorige week ineens naar Q Music.

Eten: die supersonische oven die ik per se in de keuken wilde hebben, gebruik ik gelukkig steeds vaker. Zo lag er deze week een kipje in te sudderen, omwikkeld met spek en bestrooid met basterdsuiker en chilivlokken. Voor diezelfde maaltijd grilde ik bloemkool in de oven, maar dat viel een beetje tegen.
De leuke jongen uit de trein en ik zijn overigens zeer goed bezig. We snoepen minder (we slaan zelfs allerlei traktaties af die collega’s voor onze neus zetten), we drinken minder, we eten gezonder en we eten vroeger op de avond. Dat laatste gaan we helaas niet volhouden, want als we het allebei druk hebben, zijn we niet voor 19 uur thuis.

Sporten: afgelopen maandag rende ik een rondje en brak mijn eigen snelheidsrecord: 4,35 km in 30 minuten. Het was pas de tweede keer dat ik dit jaar ging hardlopen en ik was trots op mezelf.
Hardlopen is niet mijn enige sportieve activiteit. Ik ga regelmatig zwemmen met mijn lieve vriendin M en ik werk me bijna iedere week in het zweet op de crosstrainer en het roeiapparaat in de sportschool. Bovendien lopen de leuke jongen uit de trein en ik bijna iedere dag naar kantoor. Heel soms gaan we nog met de fiets, zoals vandaag, omdat we straks nog een visje moeten halen op de markt. De beloning op de weegschaal blijft tot nu toe uit, maar ik zit wel lekker in mijn vel.

Leuke dingen om naar uit te kijken: die zijn er veel 😀 Woensdag plande ik met twee vriendinnen de datum voor een weekendje weg in de zomer. Brussels Summer Festival staat vanzelfsprekend ook op het zomerprogramma. Met de leuke jongen uit de trein ga ik in september op vakantie in Scandinavië. Noorwegen en Zweden of Zweden en Denemarken. En in hetzelfde seizoen is ook het jaarlijkse vriendinnenstedentripje. Ongetwijfeld komen er nog veel meer leuke uitstapjes op mijn pad. De leuke jongen uit de trein gaat eind maart een paar dagen met zijn broer weg, eens kijken waar ik in de tussentijd naartoe ga…