Vandaag word ik 38. Een leeftijd waarvan ik zo ongeveer tot mijn 25e dacht dacht dat ik dan ‘alles voor elkaar zou hebben’. Dikke baan, stationwagen, labrador en tuinkabouter, maar dan anders. Ik heb niet alles voor elkaar. En dat geeft niet.

Er vielen bijzonder veel dingen op hun plek de afgelopen jaren. Ik stopte met alle bijgeneuzel in loondienst en heb daar nog geen seconde spijt van gehad. Ik houd van mijn werk en heb de leukste en trouwste klanten ter wereld. Ik geniet meer en moet minder. Ik heb het leven nog lang niet onder de knie, ben een klager van nature, maar ik leerde in de afgelopen 38 jaar toch best al veel:

1. Het leven is te kort om te strijken (als de leuke jongen uit de trein niet zou strijken, zou ik altijd ietwat gekreukt de deur uitgaan), groenten in gelijke blokjes of reepjes te snijden, bloem of meel eerst te zeven, een kapsel te hebben dat elke ochtend meer dan twee minuten werk kost, dag- én nachtcrème te gebruiken, mijn benen te scheren in de winter.
2. Hoe ik me kleed, bepaalt voor een deel hoe ik me voel. En er is een jurkje dat altijd complimenten oplevert.
3. Een diploma stelt veel minder voor dan wat leraren en ouders ons vroeger wijsmaakten. Dat ik ineens besloot een master te gaan doen, voegde heel veel toe aan mijn leven. Ik leerde bijzondere mensen kennen en ik leerde om beter te leren. Maar het diploma zelf bracht me bijzonder weinig, behalve de opmerking “jij wilt deze baan niet echt, want je hebt universiteit gedaan.”
   
4. Het is nooit te laat om ergens mee te beginnen. Een leven lang leren en altijd nieuwsgierig zijn, ik ben daar een voorstander van.
5. Als een zin begint met “ik wil niet zeuren, maar…” of “als het mijn huis was…” dan volgt er altijd een hoop gezeur. Vermoeiend, zeker als ik zelf heel blij ben met waar die ander commentaar op heeft.
6. Vrienden zijn onmisbaar. Echte vrienden, mensen die van me houden inclusief mijn complete rariteitenkabinet dat ik uitgebreid aan ze tentoonstel, zijn zeldzaam. Ik heb er een paar gevonden die ik koester, sommige vond ik al een heel leven geleden. Ik raakte gaandeweg ook een aantal vrienden kwijt, sommige verdwenen totaal onverwacht. Reden onbekend. Dat knaagt nog wel eens, maar ik lig er niet meer wakker van.
7. Het gaat om de kleine dingen. Oh wat was (en ben) ik blij met de grote-mensen-dingen zoals geld op mijn spaarrekening, ons koophuis, onze auto en onze vakanties, maar uiteindelijk zijn het de mooie gesprekken, de welgemeende complimenten, de onverwacht mooie zonsondergangen en de ‘koekjes om de hoekjes’ die het leven extra mooi maken.
8. Doe je werk graag of ga iets anders doen. Mensen die al jaren met tegenzin naar hun werk gaan, omdat ze blij zijn met de zekerheid, of omdat ze veel geld verdienen, ik ken ze en ik begrijp ze niet. Met werken ben je enorm veel tijd kwijt, dus je kunt er potverdorie maar beter voor zorgen dat je je werk leuk, uitdagend en zinvol vindt. Nee een functie die alleen maar leuk is, bestaat niet, maar met buikpijn naar je werk gaan, is echt niet de bedoeling.
9. Ik pieker altijd over het verkeerde. Dat waar ik me het meeste zorgen over maak (vaak een telefoontje, ik háát bellen) blijkt altijd mee te vallen, terwijl dingen die ik totaal niet aan zag komen voor ellende kunnen zorgen. Piekeren is tijdverlies. Wat ab-so-luut niet wil zeggen dat ik nooit meer pieker. Was het maar waar.
10. Ouder worden is confronterend, maar het alternatief is nog veel erger: niet ouder worden. Veel mensen die ik graag zie, zijn inmiddels ouder dan mijn papa is geworden. Ieder jaar erbij moet gevierd worden. Dus vandaag zijn er mensen en is er taart.
11. Een relatie verandert me. Hoe hard ik ook roep dat het niet zo is. Er zijn tig dingen die ik anders zou doen als ik geen relatie met de leuke jongen uit de trein zou hebben. Er zijn ook tig dingen die ik vaker zou doen, zoals reizen, wandelen, kamperen. En toch vind ik het niet negatief dat ik me aanpas. Dat doet hij natuurlijk ook. Wij zijn elkaar graag en wij komen goed overeen.
12. Ik maak de cirkel nooit rond. Ik ben een uitstekende beginner. Ik begin aan alles, maar alleen de ‘grote dingen’ maak ik uiteindelijk af (mijn studies bijvoorbeeld en mijn rijbewijs, uitgesmeerd over twee jaar vier theorie-examens en drie praktijkexamens). Huishoudelijke taken, thuisstudies, blogs waarvoor ik eerst research moet doen, zakelijke Facebook-berichten, administratie, daar begin ik vooral aan. Het zou een hoop geestelijke bagage schelen als ik zaken één voor één zou afhandelen in plaats van tegelijk. Zodat poetsen niet bestaat uit eerst stoffen, dan de krant lezen, dan de deurmatten uitkloppen, dan een kop koffie zetten en dan stofzuigen. Om maar een voorbeeld te noemen. Zodat die € 250 die ik betaalde voor die InDesign-cursus zou resulteren in enige ‘design skills’.
13. Reizen maakt gelukkig. Hier kwam ik 30 jaar geleden al achter, als het niet nog eerder was. Onderweg zijn, uit je routine stappen, andere culturen zien, nieuwe mensen ontmoeten… Van reizen krijg ik inspiratie en reizen helpt me relativeren. Reizen helpt me ook vaak beseffen hoe goed ik het heb. Overal wonen leuke mensen en ik kan overal heen. Hoe mooi is dat.

Ik had eigenlijk 38 dingen die ik leerde voor mijn 38e willen schrijven, maar de inspiratie was op. Of vergeet ik iets? Welke levenslessen leerde jij?