DD dood. Stekker eruit. Eindelijk. Het heeft nog belachelijk lang geduurd voordat het luchtkasteel instortte. De uiteenspattende luchtbel bleek ongetwijfeld naar rotte eieren te ruiken. Ik kan er niets aan doen, maar toen de leuke jongen uit de trein mij op dit nieuwtje wees, moest ik er hartelijk om lachen. Het is puur leedvermaak. Heerlijk dat al die stumperds die net zo klaagden als ik, maar ondertussen hielen likten en kont kropen, nu weer in onzekerheid verkeren. Er was 1 persoon die nog meer en nog luidruchtiger klaagde dan ik (moeilijk voor te stellen he?) en die als lijfspreuk had: morgen maak in mijn portfolio in orde en dan ga ik ergens anders solliciteren. Uiteraard deed hij dat nooit. Sterker nog, hij wist er onlangs met zijn gladde praatjes nog een salarisverhoging uit te slepen ook. Nou, op salaris kan ie voorlopig wel even wachten. En ik zelf kan tot Sint Juttemis wachten op de 1000 euro die ik nog te goed had vanuit die leugenfabriek. Dat is dan weer jammer.