Niet dat ik me in andere maanden niet herinner dat mijn vader dood is en mijn broertje niets met ons te maken wil hebben, maar in december grijpt het me bij mijn strot.

Als de dagen kort zijn, de wind snijdend koud en mijn voeten constant in bevroren toestand, komt mijn humeur nog maar zelden boven het vriespunt.

Net alsof dingen die in andere maanden maar een beetje erg zijn (meer dan drie deadlines, verwijtende studiegenoten, een banksaldo in rode cijfers) in december loodzwaar worden.

Nog een paar dagen en dan is het zeven jaar geleden dat mijn vader stierf. Nog een paar weken en dan is het twee jaar geleden dat mijn broertje op kerstavond volledig door het lint ging.

Mag het snel januari worden? Alsjeblieft?