Het uitklappertje van Ikea met heerlijk fris ruikende lakens. Het houten éénpersoontje nog uit het ouderlijk huis. De slordig opgemaakte tweepersoons van de huisgenoot die er bijna nooit is.

De fles witte wijn die al voor het eten open wordt getrokken. Het glaasje ranja, omdat zoonlief dat ook drinkt. De speciale biertjes die altijd koud staan.

De lekkere, makkelijke, snelle maaltijd uit pak of pot. De pizzaria om de hoek, waar je voor minder dan tien euro stampvol zit. Het diner mét borrelhapjes vooraf, dat al een uur in voorbereiding is als ik aankom.  

En overal: gezellig, fijn, knus.

Maar het zit er bijna op.

Nog twee nachtjes blijven slapen.

De maandagavond zal nooit meer hetzelfde zijn.