Ik ben een RAMP. Ja inderdaad, met hoofdletters. Er zijn al boeken volgeschreven over soggen. Het is een geliefd onderwerp van columns en blogs. Het begrip wordt zelfs uitgelegd op Wikipedia. Maar toch moet ik het even kwijt: aaaaaaargh!!!

In tijden dat ik dringend aan de studie moet, is de wasmand nooit vol en de vaatwasser nooit leeg. Het is helemaal niet nodig -en zo lang het dit weer blijft ook totaal nutteloos- om onkruid uit te trekken of het terras te vegen, toch doe ik het. Het is complete onzin om al naar het milieuperron te lopen terwijl onze ‘verzamelbak’ nog maar half vol is, toch is het deze dagen een geliefd wandelingetje. Ik vind sporten hartsikke leuk, maar zo overdreven vaak als ik nu ga, heeft nog maar weinig met leuk te maken. En ineens vind ik het nodig om uitgebreide rituelen uit te voeren in de badkamer: insmeren, opmaken, mijn haar kammen (!!) en die ene dwarse wenkbrauwhaar uittrekken.

Als ik eenmaal in de bieb zit, dan gaat het wel. Behalve internet is er weinig afleiding. Maar de bieb gaat om 17.00 uur dicht. Dus.