… van die patiënt die naar het ziekenhuis ging voor een operatie? Die patiënt ging. Op de vroege morgen. Met de bus. De leuke jongen uit de trein aan haar zijde.

Koud aangekomen in het ziekenhuis, was ze al aan de beurt. “Trekt u alles maar uit en dan dit kleed aan, met de drukker aan de achterzijde. Mutsje op en sloffen aan. Uw onderbroek mag u aanhouden.”

De patiënt stapt (met een iets verhoogde hartslag en een droge keel) de operatiezaal binnen, gaat op de tafel liggen en trekt het charmante papieren mutsje een beetje opzij zodat de chirurg beter kan zien waar hij zijn mes in moet zetten.

“Ik zie niets, dus ik ga niet snijden”, zegt die chirurg.

En zo keren de leuke jongen uit de trein en de patiënt die volgens de chirurg toch geen patiënt is, onverrichter zake huiswaarts.

Zij hadden, kortom, een bijzonder vruchtbaar begin van hun dag.

Knap waardeloos.