Het wordt bijna licht buiten. Want het was veel te gezellig. En dus zit er te veel alcohol in deze bibberige vingers op dit plakkerige toetsenbord. Maar het moet gezegd. Ik was een beetje bang. Ik bedoel, ik kreeg deze kamer via-via. En misschien zouden die andere twee mij (dus) helemaal niet leuk vinden. Of ik hen niet. Maar ik denk -kan het natuurlijk mis hebben- dat het net als tussen mij en Utrecht ook tussen mij en mijn huisgenoten wel goed komt. We hebben hetzelfde tempo van alcohol achterover gieten. Dezelfde wegwerpgebaartjes als er een vervelende kerel aan komt zeilen. En we zijn allemaal (iets te) open over intieme zaken. En dan terug fietsen, ik achterop, met mijn neus tussen mijn knieen en toch nog goed thuis komen. Dat zegt ook iets. Blindelings vertrouwen enzo. Klein meisje in de grote stad, holladieeeeeee!!!

En die tapas. Nou, voor een heel leger dus. Iemand een gehaktbal of een olijf???