Vandaag pakte ik het sportief aan. Voor huisgenoot K die meeging de dagelijkse gang van zaken. Voor mij alweer een eeuwigheid geleden. Een flink stuk fietsen naar een groen en waterrijk buitengebied. En dan op skates. Maar jee, daar had ik al zeker vijf jaar niet meer opgestaan! Wiebelig en met zwaaiende armen de ‘ronde om het meer’ voltooid. Om daarna een duik te nemen in datzelfde meer (koud, bijna hartstilstand koud). Daarna met een boek in het gras. Vandaag was bijna perfect. Maar vandaag is ook bijna morgen. En morgen moet ik alles op alles zetten om me alsnog ingeschreven te krijgen voor mijn colleges.