Afgelopen jaren had ik altijd een geschreven terug- en vooruitblik paraat tegen half december. Ik loop graag op de dingen vooruit. Inmiddels zijn de drie koningen al onder gesneeuwd en heb ik het nog niet voor elkaar. Die terugblik is het probleem niet, maar een voorspelling doen over wat dit jaar gaat brengen… Voor veel mensen heeft het aantal zekerheden in het leven een positieve correlatie met het vorderen van de leeftijd in jaren. Bij mij is het andersom. Zelden voor zoveel keuzes en mogelijkheden gestaan als nu. En geen idee hoe het allemaal uit gaat pakken. Want stel nu dat het sollicitatiegesprek aanstaande zaterdag positief uitpakt, ga ik er dan voor? En zo ja, geef ik mijn studie er dan aan? En datzelfde geldt voor dat jongerenreclamebureau waar ik de eerste 2 opdrachten voor volbracht heb. Wil ik ‘vast’ voor dat bureau gaan werken en heb ik daar alle bijkomstige logistieke ellende voor over? Ik ben een doorzetter, ik heb tot nu toe altijd alles afgemaakt waar ik aan begon. Soms duurde dat een paar jaar en even zoveel docenten zoals met mijn rijbewijs, maar afmaken doe ik. Dus ook mijn studie. Maar misschien is dat helemaal niet realistisch en krijgen de sceptici toch gelijk? Het studentenhuisleven valt tegen. Maar heb ik er een grote hap uit mijn budget voor over om naar een appartementje te verkassen? Zo zijn er nog heel veel vraagtekens, dus ik durf het niet, voorspellen.

DE TERUGBLIK:

2008 begon rot. Mijn broertje was vlak ervoor door het lint gegaan en in het nieuwe jaar werden steeds meer hele en halve onwaarheden ontmaskerd. De volle omvang van hoe lang hij al niet meer naar school ging en hoe ver hij het al bij zijn docenten had verpest, drong toen pas door. Toch was er nog 1 docent die hem wilde helpen en in februari ging broertje mede dankzij de zoektocht van deze docent op zichzelf wonen. Vanaf dat moment had ik nauwelijks nog contact met hem.
2008 begon rot. Op mijn werk was ik doodongelukkig. Manipulatie was er het toverwoord. De creatief directeur overleefde de maand januari niet, waardoor de algemeen directeur terug kroop op zijn despotentroon. Sindsdien ging het bergafwaarts. Het beste besluit wat ik in 2008 genomen heb, is ontslag nemen.
2008 begon rot. Versieren en versierd worden is best leuk, maar ik baalde ervan dat ik me weer in allerlei domme ‘avontuurtjes’ had gestort. Er was een jongen met roze muren. En een jongen die dronken op zijn fiets van de voetgangersbrug afstortte. En toch mijn voordeur wist te bereiken. En daar moest overgeven.

2008 werd steeds beter. De leuke jongen uit de trein zat in februari niet meer alleen in dezelfde coupee, maar ook op hetzelfde bankje. ’s Ochtends vroeg mijn nest uit moeten om naar die ongelukkige werkplek te reizen werd een feestje.
2008 werd steeds beter. Mijn besluit om weer te gaan studeren werd met veel scepsis onthaald. Menigeen verklaarde me voor gek. Maar ik heb er geen spijt van. Gemotiveerd maar ook relax ben ik aan mijn tweede studentenleven begonnen. Nieuwe vriendschappen zijn erdoor ontstaan. Nieuwe, interessante kennis is opgedaan. En de koffie van de geneeskundefaculteit smelt op de tong.
2008 werd steeds beter. Ik moest tot december wachten. Had er toen 5 contactloze maanden op zitten. En toen zag ik mijn broertje weer.

December was sowieso een topmaand. En dat terwijl ik ondertussen tot de decemberhaters was gaan behoren. De kerstdagen waren de gezelligste in de afgelopen 6 jaar en het nieuwjaarsfeestje was een knallend succes.   

Het nieuwe jaar is veelbelovend begonnen met een dikke knuffel door de leuke jongen uit de trein en een reisje naar Ierland. Maar die vooruitblik… die komt er niet. Ik durf niet. 

Maar ga gerust jullie gang en doe een leuke voorspelling!