We zitten in een Zweeds specialiteitenrestaurant. Op de kaart veel lekkers, zoals gebakken haring, gehaktballetjes van wild en rendierbiefstuk. De entourage is prachtig: het interieur heeft warme kleuren, de bediening is super vriendelijk en de cognac wordt ter plekke uit grote, houten vaten geschept. Het Nederlandse stel naast ons kijkt nogal verveeld en blijft ook tijdens het bestellen ongeinteresseerd op de ellebogen leunen. Terwijl wij genieten van onze maaltijd, wordt het eten van de buren geserveerd. De ober heeft zijn kont nog niet gekeerd of het meisje roept hem terug. "Do you have some meejooo?" Niet eens voor de frietjes, want die zitten er niet bij. Nee, het wicht bedelft haar hele ELANDburger onder een dikke laag mayonaise. Auw.

Nederlanders in Zweden. En dan heb ik het nog niet eens over die eerstejaarsstudenten die met hun luidruchtige stemmen en (be)tastgrage handjes de gids in het paleis onverstaanbaar maakten en tot wanhoop dreven.