Wauw wonderbaarlijk weekend vol feestgedruis. Het was alweer een tijd geleden dat ik de zon had zien opkomen; dansend, lachend en met een Ierse koffie in de hand. Waar de Gentse Feesten en vriendin V al niet goed voor zijn 🙂

De overige ingrediënten maakten een lekker hapje van de rest van het weekend: vrienden op bezoek, een tocht langs voordien nog onbekende caféetjes en restaurantjes, terrasjes in de zon. Prachtige ontdekkingen gedaan. Zoals het donkere hardrockhol dat me deed denken aan dat andere donkere ding waar ik tijdens mijn journalistiekstudie avond aan avond op de dansvloer stond. Zoals die foute salsatent waar twee stijve, grijze tutmunsen door twee mannen met losse heupen ten dans werden gevraagd. Zoals het stripmuseum. Niet zozeer vanwege de strips als wel vanwege het prachtige gebouw waarin ze al die strips hebben ondergebracht. En zoals het restaurantje met de gezellige binnentuin, heerlijk eten en een slecht vertaalde menukaart.

Het maakt het er niet makkelijker op om Brussel te verlaten.   

Van de andere kant, mijn papa zei altijd; je moet het feest verlaten als het op zijn gezelligst is. Dat geldt voor woonplaatsen misschien even goed.