In de afgelopen weken gingen vele briljante gedachten en stijlvolle zinnen verloren omdat ik ze hier niet kwijt kon. Iets met een migratie en allerlei termen uit web 2.0. Frustratie!!!

Een samenvatting van ‘de laatste tijd’
Ik leverde de definitieve versie van mijn scriptie in. Ik vroeg mijn bul aan. Ik hief het glas met deze en gene en proostte op dat enorme gevoel van opluchting en vrijheid. Ik kreeg het slechte nieuws dat definitief toch niet definitief was. Ik vloekte, huilde en stampvoette. Ik ging het Scriptiemonster opnieuw te lijf. Een lang gevecht. Maar alles komt goed.

Om mij heen kregen mensen veel slechter nieuws dan ik. Eerst moest mijn tante zich gewonnen geven. Toen verloor een oud-collega uit mijn vrijwilligerswerktijd de strijd tegen kanker. En vlak daarna nam een goede vriendin afscheid nemen van haar vader. Alle doden te jong. Mooie afscheidsdiensten. Veel verdriet.

Om mij heen brachten mensen ook goed nieuws. Vooral in de categorie: ‘Bruiloften & Zwangerschappen’. Bruiloft nummer vijf wacht komend weekend. Tot nu toe waren het allemaal goede feestjes en ook zaterdag wordt ongetwijfeld een vrolijke boel, ook al knaagt het Scriptiemonster aan mijn gemoedsrust.

Ik had nooit zo veel met de term ‘achtbaan van emoties’, maar ik geloof dat ik ergens eind juni in het laatste wagentje van de achtbaan ben gestapt.