Ze hebben min of meer dezelfde achtergrond, mijn moeder en de moeder van de leuke jongen uit de trein. Beiden komen uit een groot gezin als dochter van hardwerkende arbeiders (mijnen). Beiden zijn opgegroeid in een Limburgs dorp. Niet in rijkdom, in echte armoede evenmin. Met de katholieke waarden en normen.

Op papier zijn ook de familiedagen nagenoeg gelijk:

Familiedag bij de leuke jongen uit de trein:
*verzamelen met koffie en vlaai
*een (sportieve) activiteit
*eten
*naar de kroeg

Familiedag bij ‘ons’:
*verzamelen met koffie en vlaai
*een (sportieve) activiteit
*eten
*naar huis

Bij de leuke jongen uit de trein is het flauwekulgehalte enorm hoog. De activiteit wordt doorgaans niet serieus uitgevoerd. Zo ging het fietsskeltertreinding afgelopen zaterdag alle kanten uit behalve de goede. Mensen sprongen uit en weer in hun stoeltje, reden elkaar in de wielen, gingen langs de kant staan met een zakdoek als formule-1 vlag en probeerden zo hard mogelijk de berg af te rausen. De activiteit was net als eerdere jaren gewoon een excuus om daarna weer met zijn allen te gaan drinken. Als de pot leeg is, legt iedereen bij. En nog een keer. Ondertussen gaan de gesprekken vooral over vakanties, feestjes en de achterneef van de vrouw van de klant van de bakker en daar dan de vriendin van. Er wordt geknuffeld dat het een lieve lust is. Rond middernacht worden de eerste taxi’s gebeld.

Bij mijn familie wordt af en toe een grap gemaakt, maar blijft de sfeer net als de gespreksonderwerpen serieus. Het gaat vaak over werk of geld. Het is gezellig maar wordt nooit lollig (de rol van lolbroek werd in het verleden door mijn vader uitgevoerd en is na zijn overlijden door niemand anders opgepakt). Iedereen is oprecht geïnteresseerd in elkaar; er wordt uitgebreid bijgepraat en meegeleefd, maar zonder fysieke bijval. Knuffelen, dat is iets voor achter de voordeur. Net als gek doen, als dat al ooit gebeurt. Mijn moeder waagt zicht op elk familiefeestje wel aan een dansje, maar vindt meestal weinig bijval. Na het eten vallen de gesprekken stil. De vrouwen geven elkaar drie zoenen, de mannen geven elkaar een hand. En iedereen kan nog naar huis in zijn eigen auto.

Het laat zich raden in welke familie ik zonder kritiek mezelf kan zijn 😉