Omdat lilith mijn lievelingsblogster is en ik dol ben op haar lijstjes, doe ik een keertje met haar mee.

Lezen
Op mijn nachtkastje ligt Het Land van de Kleine Man van Leif Enger. Er rust een grote boete op wegens niet op tijd terugbrengen naar de bieb. Dat komt niet omdat het een langdradig verhaal is, integendeel. Door de ogen van de elfjarige Rueben wordt een avontuurlijke reis door the Badlands beschreven, begin jaren ’60. Vooral de manier waarop Rueben zijn schuldgevoel beschrijft als hij zijn oudere broer verraadt, is magistraal. Bij de boekwinkel in Wageningen afgelopen weekend zag ik nog een hele stapel boeken van Lieve Joris en Paul Theroux die ik dringend moet gaan lezen. En een boek van een jonge correspondent in Parijs, maar hoe heette hij nu ook alweer?

Blij met
Zoals altijd ben ik blij met de leuke jongen uit de trein, mijn vrienden en mijn familie (althans de leden van het gezin waar ik uit kom). Ik ben blij met de spijkerbroek die na jaren weer dicht kan. Blij met het zwarte jurkje dat ik via WatMooi met verjaardagskorting bestelde. Blij met het jurkje dat grijs en grauw was, maar dankzij een pakje textielverf inmiddels ook zwart en waar ik zelf vrolijke knoopjes op zette. Blij met 20 graden en zon, terwijl er bladeren in alle kleuren om mijn oren waaien.

Eten
Vanavond een Singaporese curry met kip en kokosmelk. Deels uit een pakje van de toko, deels van mezelf. Met een lempertje vooraf en verschillende smaken kroepoek als bijgerecht. Ik weet nu al dat het moeilijk wordt om maar één keer op te scheppen, zoals ons nieuwe beleid is. Morgen komen mijn mama en haar lief eten. Nog geen idee wat ik hen ga voorschotelen. *En ondertussen kijk ik jaloers naar mijn favoriete blogsters en een aantal vriendinnen die al jaren met een weekmenu werken en daar blij van worden. Waarom doe ik dat niet? Boodschappen doen kan namelijk niet bepaald mijn grootste hobby genoemd worden.*

Bezig met
De telefoon opnemen in het callcenter, notulen uitwerken van een vergadering afgelopen maandag, bloggen, acquireren, jongeren bellen die ooit bij een duurzaamheidsactiviteit betrokken waren en meer werkgerelateerde zaken. Ondertussen ook druk bezig met dromen van vakantiebestemmingen en opzien tegen Kerst.

Mezelf verbazen over
De enorm uit de hand lopende zwartepietendiscussie die alle kanten uitgaat. Hij was een slaaf, nee een Moor, nee een raaf, nee een knecht, nee een duivel, nee een ridder. Ondertussen blijft een goede discussie over geschonden privacy door Amerikaanse afluisterpraktijken uit, laten we Syrië aan haar lot over, worden nog steeds nederzettingen gebouwd op Palestijns grondgebied en zinken er dagelijks bootjes met vluchtelingen voor de kust van Fort Europa. En ik verbaas me over hoe snel de tijd gaat. Of misschien is ‘schrikken’ een beter woord. Was het niet gister dat ik opnieuw in Maastricht kwam wonen?

Luisteren naar
De verzamel-cd van Pur, zie mijn vorige blog. For Emma, Forever Ago van Bon Iver. Omdat 3FM zijn luisteraars al de hele week doodgooit met kaarten voor Birdy, die het prachtnummer Skinny Love van Bon Iver dramatisch om zeep hielp. Alle cd’s van Hooverphonic, omdat die muziek zo mooi bij de herfstbladeren kleurt.

Plannen
Naast de dromen uit mijn vorige blog zijn er gelukkig ook nog wat concretere plannen. Zoals een bezoekje aan de Dutch Design Week komend weekend, gruwelijk uitslapen aanstaande zondag, en op vakantie gaan tijdens de jaarwisseling (wat ook heel goed een droom kan blijven, want de leuke jongen uit de trein en ik zijn niet zo goed in tijdig boeken).