Tagarchief: afscheid

Bedankt dat je er was

Geplaatst door Eler in familie, vriendjes en vriendinnetjes en getagd met ,

G was een goede vriend van mijn papa. Ze ontmoetten elkaar op school, waar mijn papa les gaf en hij les kwam geven. Ze waren niet lang collega’s, maar bleven wel altijd vrienden. Ze deelden de liefde voor geschiedenis (en hoe het toch kan dat we maar niet van het verleden leren), muziek, kamperen, vuur (in vuurkorf of open haard), bier en sigaretten. Op andere vlakken waren ze het hartgrondig met elkaar oneens, maar daar kon altijd over gediscussieerd worden. Al veranderden beiden nooit van standpunt.

Als begroeting kusten ze elkaar op de mond. Hun warme begroeting klopte, paste precies in het plaatje. Twee mannen die het niet altijd gemakkelijk hadden met het leven, maar er toch veel van genoten en zich nergens voor schaamden. Wat de buitenwereld dacht, moest die buitenwereld lekker zelf weten.

Mijn papa leerde mij om sociaal te zijn, een eigen mening te hebben en te doen wat ik leuk vind. Ik vermoed dat dat ook ongeveer de dingen zijn die G aan zijn dochter leerde. Een stoere en heldhaftige dochter die gisteren prachtige toespraken hield en een glas Westmalle hief op haar markante, gekke, gepassioneerde, welbespraakte papa.

G legde als afscheid van mijn papa een rode roos bij hem neer. Een verwijzing naar de trouw van mijn papa aan de PvdA? In ieder geval een eerbetoon. Gisteren was G’s afscheid en mijn papa was er niet om hem uit te zwaaien.

Ik weet dat het niet zo is, maar toch zie ik ze samen zitten daarboven. Glimmend van trots op hun dochters die het toch maar mooi voor elkaar hebben. Pilsje in de hand, sigaret in de mondhoek en af en toe de ogen dicht om goed naar de muziek te kunnen luisteren.

De leuke jongen uit de trein en ik dronken na afloop van de bijzonder afscheidsdienst in het Museum aan het Vrijthof een pilsje bij Café de Poort. Ik had eigenlijk zin in koffie, maar G en papa zouden het niet anders gewild hebben. En wat smaakte het goed. Proost, op de papa’s!

Op papa's

 

Alweer een afscheid

Geplaatst door Eler in familie en getagd met , ,

Deze keer kon ik afscheid nemen. Een dag voor mijn lieve tante stierf, stonden zusje en ik aan haar bed. We gaven haar een kusje op haar wang. Er was weinig te zeggen. Niets meer te bespreken. Het liefst had ik haar een dikke knuffel gegeven, maar daarvoor was ze al lang te breekbaar geworden.

Zaterdag werd mijn tante gecremeerd. Het wordt de derde keer dat ik zal spreken bij een overlijden. Het wordt een variatie op onderstaande tekst.

Tante M en oom J waren voor mij de constante factor van de familie. Je hoefde ze niet vaak te zien om precies te weten wat je aan ze had. Wat M en J je gaven was waardevol: oprechte interesse, gezonde nieuwsgierigheid en droge humor.

M en J toonden de meeste interesse in mijn schoonbroer toen hij voor het eerst in Nederland was. Ze vroegen hem van alles over zijn cultuur en waren de enigen van de familie die serieus overwogen zijn thuisland eens te bezoeken.

Ik ben ontzettend blij dat M erbij was op het huwelijk van mijn zus en schoonbroer. Het ging toen nog best goed met onze mater familias. Tegen de leuke jongen uit de trein sprak M die avond de hoop uit om na Rome nog een tweede reisje te maken. Een stedentrip naar Lissabon of Berlijn. Het liefst wilde ze nog eens terug naar Indonesië. Dat ze dat niet meer zou halen, besefte ze heel goed, maar dromen en hopen blijft een fijne bezigheid.

Helaas bleek vlak na de bruiloft dat M niet veel verder meer zou komen dan het ziekenhuis en haar eigen fijne huis. Wat een geluk dat ze de laatste dagen thuis was, op de plek waar ze van hield. Niemand had haar daar liefdevoller kunnen verzorgen dan J. Dankjewel lieve J voor je moed, je toewijding en je geduld.

Vier van haar nichtjes moesten van M ooit een dier gaan sparen. Zij spaarde uilen. Ik koos voor kikkers. Ons hele huisje staat er vol mee. Vrolijke, groene herinneringen aan mijn lieve tante. Met een ereplek voor het porseleinen exemplaar dat M en J ooit uit Indonesië meenamen.

Lieve M, voor als je nog ergens meeluistert: hopelijk is het fijn waar je nu bent, misschien zit je een potje te jokeren met oma, en je vindt er ongetwijfeld genoeg vrienden die je kunnen leren bridgen. Als de hemel bestaat, maak jij die een stukje gezelliger.

Lieve J, hopelijk kunnen wij nu waardevol zijn voor jou. Heel veel sterkte.