Mijn problemen met beslissingen nemen en knopen doorhakken, ik schreef er al minstens 100 keer eerder over, zo voelt het in elk geval. Na lang wikken en wegen, praten en huilen, weet ik vaak nog niet wat ik moet doen. Zodat ik dingen soms in een opwelling doe. Zoals stoppen met Facebook (ik houd het nog steeds vol, maar man oh man wat kost het veel moeite). Dus heb ik net spontaan op ‘verzenden’ geduwd, waardoor ik nu bijna lid ben van de ZZP Fabriek in Maastricht. Een coöperatie met werkplekken voor zelfstandigen. Mijn loondienstbaan, waar ik in oktober vol goede moed aan begon, blijkt niet zo rooskleurig als gedacht. Er wordt paniekvoetbal gespeeld door de leidinggevenden en ik verwacht na mijn inwerkperiode van drie maanden geen jaarcontract. Solliciteren blijkt al jaren een frustrerende en pijnlijke zaak, dus MOET mijn eigen schrijfbedrijf/ikzelf weer een schop onder zijn/haar kont. Mijn eigen keukentafel verruilen voor een heus bureau en een koffieautomaat is daarbij een stap in de goede richting. Toch?