Ik knijp in mijn handjes. De leuke jongen uit de trein en ik én de mensen om ons heen zijn nog allemaal gezond. Oké, hier in huis niest de één zijn ogen uit zijn hoofd vanwege hooikoorts en de ander begint aan haar tweede strip codeïne om een irritante kriebelhoest mee te onderdrukken. Maar als dit alles is wat we dit voorjaar oplopen, mogen we ons gelukkig prijzen. Hoe is het met jullie?

In januari maakte ik een lijst met 20 voornemens voor 2020. Verwachtingsvol plakte ik het papier tegen mijn boekenkast. Oh onschuldige tijd. Oh onwetendheid. Halverwege maand 3 kwam een virus om de hoek kijken. Inmiddels is het halverwege maand 4. Hoe sta ik ervoor?

1. Minimaal 20 boeken lezen.
Ik hartje lezen. En toch doe ik het te weinig. Vorig jaar las ik slechts 9 boeken. Een dieptepunt. Nu bezig in boek 4. 20 boeken is nog haalbaar.

2. 1 x per kwartaal een opleiding, training of lezing volgen.
Ik volgde in maart een cursus creatief schrijven en een training crisiscommunicatie. Ik zou ook nog deelnemen aan een evenement rond marketing en klantenbinding. Dat was het eerste evenement in mijn agenda dat wegens corona tot nader order werd uitgesteld. Maar dit voornemen blijft gemakkelijk haalbaar. Lang leve digitale trainingen.

3. Iedere werkdag fruit eten.
Groente, geen probleem. Fruit, een opgave. Je doet me geen plezier met een appel, kiwi of banaan. Als het dan toch moet, liefst meloen of ananas. Wat ik niet het hele jaar eet wegens grote ecologische voetafdruk. Tot nu toe houd ik het goed vol. Dankzij de leuke jongen uit de trein die iedere week naar Yildiz gaat om fruit te halen.

4.  Minimaal 3 fotoboeken maken.
Duizenden foto’s verdwijnen op mijn telefoon en laptop in eeuwige vergetelheid. Terwijl er prachtige beelden tussen zitten, al zeg ik het zelf. Vooral de foto’s die we in Canada maakten, zou ik graag in boekvorm hebben én voor een deel aan de muur. Die foto’s zijn niet verder gekomen dan de geheugenkaart van het fototoestel. Wel maakte ik dit jaar al een fotoboek voor mijn schoonouders van ons uitstapje naar Cochem.

5. Administratie beter bijhouden.
Ik haat administratie. Bonnetjes fotograferen. Kilometers bijhouden. Zakelijke investeringen een beetje over het jaar verdelen… Mijn kilometers zijn keurig bijgewerkt, want sinds half maart ga nergens meer naartoe. Maar mijn facturen zijn alweer onoverzichtelijke stapeltjes en van het voornemen om in het eerste kwartaal een nieuwe printer te kopen, kwam ook al niets terecht.

6. In zee zwemmen.
Ik houd van de zee. Luisteren naar het neerslaan van de golven. Kijken naar de verschillende kleuren blauw, groen en grijs. De zoute geur die zo mooi mixt met de geur van zonnebrandcrème. Ik houd ook van zwemmen. En 1+1=2.

7. De achtertuin (laten) aanleggen.
Ik ben een buitenmens. Mijn koffie smaakt beter aan de tuintafel dan aan de keukentafel. Als ik zaadjes in de grond stop, dorre bladeren verwijder, of planten water geef, dan ontspan ik. Ondanks vele uren noeste arbeid, verdient onze tuin geen schoonheidsprijs. Half rotte coniferen, lelijke grindtegels en zware bielzen overheersen het beeld. Een tuinarchitect maakte een tekening, een hovenier is bezig met een offerte.

8. Televisiemeubel kopen.
Poepsimpel, zou je zeggen. Naar een meubelzaak gaan en afrekenen. Een televisiemeubel was het eerste dat we gingen kopen voor ons nieuwe huis zeiden we tegen elkaar toen ons oude huis in dozen werd gestopt. Vorige week kocht ik een gieter.

9. Af en toe naar de pedicure.
Ik loop veel, meestal braaf op steunzolen, soms op sokken of slippers. Mijn voeten zijn lelijk met veel eelt en een eksteroog. Mijn plan was om in mei voor een behandeling te gaan, want dan hebben we een weekje vrij. Maar de kans bestaat dat de schoonheidssalon dan nog niet open mag.

10. Minimaal 2 dagen met mezelf ‘op uitstap’.
Het lijkt tegenstrijdig voor iemand die graag tussen de mensen is en die nu lichtelijk gek wordt van haar eenzame thuiswerkplek. Ik kan intens genieten van in mijn eentje dwalen door een onbekende stad. Als ik alleen op reis ben, kijk ik beter en blijk ik een groot talent voor bewondering te bezitten.

11. 1 x per kwartaal naar een expositie.
Het nieuwe fotomusuem in Maastricht stond bovenaan mijn verlanglijstje en op de tweede plek stond een terugkeer naar De Pont in Tilburg, waar ik in mijn studententijd als suppoost werkte. Daar kwam nog niets van terecht.

12. 1 van de Nederlandse eilanden bezoeken.
Ik was op Cuba, op Tenerife, op Corsica, op Kreta en op Vancouver Island, maar nog nooit op één van onze eigen eilanden.

13. Vergelijken.
Een hele reeks contracten kan waarschijnlijk beter en goedkoper. Energie, telefoon, woonverzekering, autoverzekering, zorgverzekering. Maar de moeite om prijzen te vergelijken, nam ik nog steeds niet. Laat staan dat ik al ooit overstapte.

14. Iedere maand naar een restaurant waar we niet eerder waren.
Het enige voornemen dat we gezamenlijk maakten. De leuke jongen uit de trein en ik keren telkens terug naar onze favoriete restaurants: Mandalin, Bab Tomas, Thai Ichi en Pet Thai. En als we bleven plakken aan de toog, stond de goddelijke uiensoep van Cabaret Douze of de daghap van Café Forum op het menu. Tijd voor nieuwe avonturen. De teller is vooralsnog blijven steken op 1.

15. Meer tijd en geld naar goede doelen.
Zoals te lezen op mijn zakelijke blog, mag ik ondanks minder werk nog niet klagen. Ik roep voortdurend dat we de welvaart beter moeten verdelen en beter voor de aarde moeten zorgen. Roepen is makkelijk. Dus dit jaar geef ik meer geld aan goede doelen en minder aan ‘brol’.

16. Terug naar 80 kilo.
Begin dit jaar was het pijnlijke punt bereikt dat de grootste maat in de kledingwinkel te klein was. Ik ging aan de slag. Dat ging goed. Toen kwam een virus: zwembad dicht, sportschool dicht, thuis werken. Niet meer fietsen naar kantoor en altijd een goed gevulde koelkast onder handbereik. Gelukkig is na een paar weken snoepen en zwelgen ook in het nieuwe normaal de dalende lijn ingezet.

17. Minimaal 1 schilderij ophangen.
In mijn thuiskantoor staan zes schilderijen op de grond. En nog eens zes van wat kleiner formaat zitten in een doos. Hele mooie schilderijen. Eentje is onlangs nog opgeknapt door mijn mama. Een ander kreeg ik al bij mijn geboorte en hing tot we hier kwamen wonen altijd boven het bed.

18. Naar M in Cobh.
Vriendin M en ik vertrokken een eeuwigheid geleden naar het buitenland. Naar Gent om precies te zijn. Ik keerde terug naar Nederland. Zij trok verder. Eerst naar Wales, toen naar Ierland. Ik bezocht haar in Cardiff en in Cork, maar nog nooit in haar huidige woonplaats Cobh.

19. Meer kaartjes sturen.
Dat lukt heel goed. Ik bestelde begin dit jaar meerdere pakken met kaarten bij Oxfam Novib en deed al heel wat felicitaties en beterschapswensen op de post.

20. Minimaal 1 dag vrijwilligerswerk doen.
Eigenlijk doe ik al vrijwilligerswerk, want mijn schrijfwerk voor Fairtrade Beekdaelen en Fairtrade Heerlen wordt niet vergoed. En de keren dat ik ‘even snel’ iets schrijf voor vrienden of een mede-Werkgebouwer zou je ook als vrijwilligerswerk kunnen zien. Maar dat telt niet. Ik doel meer op paketten uitdelen in de Voedselbank, koffie schenken in het verzorgingshuis en dat soort dingen. Het is er nog niet van gekomen. Wel ging ik al drie keer op pad met handschoenen en een vuilniszak om zwerfafval op te rapen.

Hebben/hadden jullie ook een lijstje? Wat staat daar zoals op? Laat me gerust weten als ik jullie kan helpen bij de uitvoering van jullie voornemens.