Lokale verkiezingen #2

Tja, de dag na…

De vier grootsten werden CDA, Senioren Partij Maastricht, GroenLinks en D66, een uitslag waar ik wel mee kan leven. Een uitslag die ik begrijp, als ik kijk naar de mensen op de bijbehorende kandidatenlijsten.

Ik hoop dat de enthousiaste jonge honden van M:OED, die van niets op twee zetels komen, wat extra leven in de brouwerij brengen. Het zou goed zijn als meer studenten een toekomst zien in Maastricht en niet vertrekken, omdat ze hier geen werk vinden. Ik hoop dat PVV en PVM, die samen 5 zetels hebben, hun bizarre standpunten (in mijn ogen) niet door de raad krijgen en er minstens bed, bad en brood blijft voor uitgeprocedeerde asielzoekers.

Maar wat ik dus echt niet begrijp, is de lage opkomst. Ik werk in verschillende gemeenten en interview veel mensen, hoog en laag opgeleid, jong en oud, rijk en arm. Daarbij valt het me op dat in Maastricht het meeste wordt geklaagd. Zelfs als ik ergens heen ga voor een positief verhaal, zoals subsidie voor het buurthuis, een gratis evenement, de opening van een speelplein, dan nog hoor ik vaak:
“Ja maar de gemeente zou ook moeten…”
“Ja maar die luidruchtige studenten…”

Als je zo ontevreden bent, is stemmen toch het minste wat je kunt doen? Er was echt wel iets te kiezen. Zoals meer of minder geld naar cultuur, meer of minder geld naar zorg en wel of niet terugdringen van het aantal studentenhuizen.

Ik heb zomaar het vermoeden dat juist de mensen die niet zijn gaan stemmen de komende vier jaar weer om het hardst staan te schreeuwen…

 

 

Lokale verkiezingen #1

Goedemorgen deze zonnige morgen,

Gisteren viel het tienpuntenplan van Partij Veilig Maastricht (PVM) op de deurmat. Ik had dit ‘plan’ online al voorbij zien komen en er eens hartelijk om gelachen. Van de papieren versie kregen de leuke jongen uit de trein en ik opnieuw de slappe lach. Voor de leuke jongen eindigde dat in een heftige hoestbui, hij is een beetje ziek.

“Nederlandse taal leren is verplicht”, staat in het programma. Dit is gewoon landelijk beleid en voegt dus weinig toe aan de lokale politiek. Dit actiepunt staat bovendien in een folder waarin ook gei”ntegreerd (met de puntjes boven de N, dat krijg ik niet eens voor elkaar) en armoedebeleidt staan samen met tig andere fouten. Vooral met enkelvoud en meervoud lijkt PVM moeite te hebben.

Lage lasten zijn volgens PVM topprioriteit, maar voorstellen om die lasten (vaag begrip) laag te houden, komen in de folder niet voor. Beter onderhoud van openbaar groen en meer investeren in het onderhoud van wegen zijn doorgaans geen maatregelen waardoor je minder belasting gaat betalen.

“Een sluitende begroting”, is voor de zekerheid ook nog opgenomen in het bijzondere PVM-tienpuntenplan. Erg grappig, want in de folder worden vooral maatregelen genoemd die geld kosten. Naast eerder genoemd onderhoud van groen en wegen moet er bijvoorbeeld geïnvesteerd worden in een “campagne om Maastrichtse tradities en dialect te stimuleren.” Dat past zo lekker bij die verplichting om Nederlands leren. Dat mensen boven de 60 niet meer hoeven te solliciteren past trouwens ook heel lekker bij het tegengaan van werkloosheid onder ouderen.

Het enige bezuinigingsvoorstel dat de partij doet, is “geen subsidie voor mondiale en ontwikkelingsprojecten.” Wat ik daarvan vind, laat zich raden. Maar ik vrees dat veel inwoners van Maastricht dit een briljant idee vinden.

Ik ben benieuwd wat voor moois ik nog meer van de deurmat mag plukken de komende weken. Ik wens iedereen veel wijsheid bij het stemmen op 21 maart. Ondertussen blijf ik lachend en soms een traantje wegpinkend partijprogramma’s en campagnefilmpjes bekijken.

Groetjes,
Lieke

P.S. Ik zag net op de website van PVM dat een aantal taalfouten inmiddels is verdwenen.

 

 

 

Droefenis

Sinds ik mag stemmen (ik werd 18 in 1998) kleurde ik altijd een bolletje rood bij PvdA, GroenLinks, of D66. Toen ik studeerde; toen ik een goede baan, een mooi appartement en een auto had; toen ik minder dan het minimum loon verdiende met een nul uren contract bij een callcenter en daarnaast vijf sollicitatiebrieven in de week schreef; toen ik stage liep bij de Nederlandse ambassade in Brussel en gisteren – inmiddels zzp’er.

Omdat iedereen die in Nederland woont mee mag profiteren van ‘onze’ welvaart. Omdat iedereen die in Nederland woont gelijke kansen moet krijgen. Omdat vluchtelingen welkom zijn. Omdat de Europese Unie -ondanks de idioterie van op twee plekken vergaderen, bureaucratie en gebrekkige communicatie – een goede zaak is. Omdat investeren in onderwijs belangrijk is. En omdat iedereen, ook in de volgende generaties, recht heeft op schone lucht, schoon water, bloemetjes in de tuin, vogeltjes in de lucht en wilde dieren in het wild.

Ik woon in een stad waar het in de meeste wijken goed gaat. Een stad met weinig werkeloosheid en veel voorzieningen. Een stad met een groot cultureel aanbod. Een studentenstad. Maar in tegenstelling tot Nijmegen, Amsterdam, Utrecht, Wageningen… werd hier de PVV het grootst.

Een stad waar we net een huis kochten.

Oh Maastricht.
Oh feest van de democratie.