Goed begonnen

DSCN1941

 

 

 

 

 

 
Toen het twaalf uur werd, knuffelde en kuste ik eerst de leuke jongen uit de trein. Daarna omhelsde ik de acht andere gezelligheidsdieren in onze afgesloten stamkroeg. We liepen naar buiten. We hadden bubbels. Het was droog. We deden niet aan vuurwerk, wel aan sterretjes. De rest van de nacht brachten we lachend, etend, drinkend en spelletjes spelend door. We zijn daar goed in. Het nieuwe jaar is begonnen zoals het moest beginnen.

Inmiddels is het alweer dag 3 van 2016. Een beetje stiekem beantwoordde ik de eerste e-mails. Werkte ik aan een nieuwsbrief voor Lieke Schrijft. En zocht ik de eerste bonnetjes bij elkaar voor mijn belastingaangifte. Ongestructureerde werkzaamheden tussen het gelukkig-nieuwjaar-wensen en uitslapen door.

Als ik al goede voornemens heb, dan hebben die vooral betrekking op een betere planning van mijn werk, waardoor er meer tijd overblijft om te genieten van mijn vrije tijd. Minder werkontwijkend gedrag. De kracht om nee te zeggen als ik ergens geen zin in heb. Het enthousiasme om ja te zeggen als een opdracht me gelukkig maakt, ook al weet ik nog niet hoe ik die in moet plannen. En ik ga eindelijk werk maken van die werkplek buiten de deur.

Ik hoop dat 2016 een zorgeloos jaar wordt. Voor mij, voor jou. Normaal houd ik er niet van om Engelse woorden te gebruiken in een Nederlandse tekst, maar soms is die taal zo veel krachtiger dan de onze. Dit is mijn wens voor iedereen: worry less, love more and don’t regret.

 

2014, wat een jaar

Vol plannen, wensen en dromen voor het komende jaar begon ik 2014 met de leuke jongen uit de trein aan de voet van de Brandenburger Tor. Wat een fantastisch feest was dat! Geen wonder dat ik dacht dat al mijn dromen uit zouden komen. Met zo’n mooi begin, moest het wel een topjaar worden.

DSCN1935

2014 was een mooi jaar, maar van alle plannen, wensen en dromen kwam er slechts ééntje uit: ik liep de tien kilometer onder de 1.10 en daar ben ik nog steeds trots op 🙂 Ik vond geen baan en maakte geen onverdeeld succes van mijn eigen bedrijf. Ik leerde geen nieuwe taal en volgde geen cursus in mijn eigen vakgebied. Ik sportte veel en probeerde op mijn voeding te letten, maar woog op de laatste dag van het jaar hetzelfde als op de eerste dag. We kochten geen huis en we hakten geen knopen door over wel of geen kinderen.

2014 was een mooi jaar, want ik kon nog steeds bouwen op mijn vrienden. Ik ben me er voortdurend van bewust dat mijn vrienden voor me klaar staan ‘no matter what’. Er mag dan misschien wat minder gefeest worden, aan goede gesprekken bij een kop thee, stedentripjes en mooie wandelingen had ik in 2014 geen gebrek. Het was ook dankzij een aantal vrienden dat ik zo lang ben blijven rennen en steeds sneller werd. (Inmiddels alweer drie maanden geen renschoenen aangehad, goed voornemen voor dit jaar…).

2014 was een mooi jaar, want mijn nichtje, aan wie ik nog zo veel meer brieven had willen schrijven, werd een echte persoonlijkheid. Ze weet heel goed wat ze wil en kan dat verwoorden in heuse volzinnen. Ze komt graag bij ons over de vloer en kan zich weken verheugen op uitstapjes die we gaan maken. De laatste dag van 2014 begonnen we in het zwembad waar ze weer onverschrokken van de glijbaan ging en in het diepe sprong, maar waar ze zich soms ook als een aapje aan me vastklampte als ze dreigde kopje onder te gaan.

2014 was een mooi jaar, want ik deelde het jaar weer met de leuke jongen uit de trein. We zijn nog steeds een heel leuk stel samen, ik kan niet anders zeggen. We hadden onze ruzietjes, die meestal over het huishouden gaan, maar we hadden het vooral heel fijn samen. Ik mag me al bijna zeven jaar in mijn handjes knijpen. De leuke jongen uit de trein zorgde ervoor dat de laatste avond van het jaar een perfecte avond was. Vers uit mijn werk werd ik verwelkomd met een zelf gebrouwen cocktail, daarna gingen we in onze zondagse outfit de deur uit om ons decadent ongans te eten aan voortreffelijke sushi en vervolgens buikten we uit in de woonkamer die hij met kaarsjes en lichtjes en kerstversiering super gezellig had gemaakt. De volgende dag hadden we een champagneontbijt en dronken we bubbels en biertjes in onze stamkroeg omringd door vrienden en bekenden. Als dat geen goed begin is?

2014 was een mooi jaar en 2015 wordt dat ook.

Wat ik jullie en mezelf toewens voor dit zo goed begonnen jaar, schreef ik op mijn zakelijke website

Nostallegassie

Aangeschoten, maar alles in gedachten nog helder overziend, bedacht ik me vannacht aan de bar in onze stamkroeg dat gedane zaken geen keer nemen, wie gelooft zalig wordt, en ik een nostalgische draak ben.

Nu de bijzonder goed gesmaakte kerstdagen achter de rug zijn en de alcohol weer uit mijn bloed is, kan ik voorzichtig aan de goede voornemens beginnen. Niet meer verlangen naar wat ooit was, niet meer hopen tegen beter weten in, zou een goed voornemen kunnen zijn.

Ik was een beetje verdrietig vannacht, ondanks het goede gezelschap van de leuke jongen uit de trein. Jarenlang gingen we met een groep vrienden op stap op 26 december, stoom afblazen na alle familiekost. Ieder jaar probeer ik die traditie overeind te houden, maar sinds een jaar of vier haken er steeds meer mensen af. Gisteravond kwam niemand opdagen, vage beloftes vooraf (die misschien alleen gedaan waren om van mijn gezeur af te zijn) ten spijt.

Om mij heen wordt steeds meer belang gehecht aan huiselijkheid. In mijn ogen komt dat vaak overeen met saaiheid. Maar ik zou niet zo hard moeten oordelen. Ook van oud op nieuw zal ik mijn vrienden niet de straat op krijgen, evenmin als in het komende festivalseizoen. Daar moet ik me maar eens bij neer gaan leggen.

Ondertussen ben ik zelf een gespleten persoonlijkheid. Verlangen naar wat was, terwijl andere dingen me niet snel genoeg kunnen veranderen. Dingen die je onder huiselijkheid of saaiheid zou kunnen scharen. Zoals een groter huis, een vaste baan en een hond.

Aan iedereen, maar vooral aan mijn vrienden die ik supergraag zie: een gelukkig, gezond, gezellig en geslaagd 2015 gewenst vol verrassingen en dromen die uitkomen. Ik houd van jullie.